ปี่เซียะเงินล้าน
henghengheng รวย รวย รวย

การไหว้พระ ปิดทอง ถวายสิ่งของ เป็นประเพณีของชาวพุทธมาแต่โบราณ

วันที่ 25 มีนาคม 59 โยมมาแก้บน ท้าวมหาพรหม ด้วยละครรำ

กิจกรรมแก้บนเป็นกิจกรรมอย่างหนึ่ง  ที่ช่วยปลดเปลื้องความผูกพันธ์ทางใจ เป็นสื่อในการช่วยเหลือและตอบแทน ระหว่างผู้บนกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นสื่อแห่งความเชื่อถือแบบไทยๆ คือเรื่องของบุญวาสนาและความกตัญญู

เนื้อเรื่องมักจะตัดตอนมาจากวรรณคดี

การรำแก้บนเป็นวิถีชีวิตแบบไทยๆ เป็นประเพณีและวัฒนธรรมไทยอย่างหนึ่ง

 คณะละครชื่อ รจรินทร์  นาฏศิลป์
โทร.02-921-6210   081-923-0879   084-160-7757

การรำแก้บนเกิดจากความเลื่อมใสศรัทธา ที่มีต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เมื่อมากราบไหว้และบนบานขอในสิ่งที่ตนเองปรารถนา ครั้นเมื่อสมความปรารถนาแล้ว ก็จะมาแก้บนด้วยการปิดทอง ถวายสิ่งของ และหาละครรำมาแก้บน

คนไทยถ้ามาไหว้พระแล้วไม่ได้ปิดทอง  เหมือนขาดอะไรไปอย่างหนึ่ง

ขนาดไปถึงอินเดีย ถ้าไหว้พระแล้วไม่ได้ปิดทองจะรู้สึกว่าขาดอะไรไปอย่างหนึ่ง

พระประจำวันอาทิตย์  ปางถวายเนตร

           พระพุทธรูปยืน ลืมพระเนตรทั้งสองเพ่งไปข้างหน้า
พระหัตถ์ทั้งสองห้อยลงมาประสานกันอยู่ระหว่างพระเพลา (ตัก)
พระหัตถ์ขวาซ้อนเหลื่อมพระหัตถ์ซ้าย อยู่ในพระอาการสังวรทอดพระเนตร
ดูต้นพระศรีมหาโพธิ์

ความเป็นมา

          เมื่อครั้งพระบรมศาสดาได้ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว
ก็ได้ประทับเสวยวิมุตติสุข (สุขอันเกิดจากความสงบ) อยู่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์
เป็นระยะเวลา 7 วัน จากนั้นได้เสด็จไปประทับยืน ณ ที่กลางแจ้งทางทิศอีสาน
ของต้นพระศรีมหาโพธิ์ ทอดพระเนตรต้นพระศรีมหาโพธิ์โดย
ไม่กระพริบพระเนตรเลยตลอดระยะเวลา 7 วัน ซึ่งสถานที่ประทับยืนนี้
ได้มีนามปรากฏว่า "อนิมิสเจดีย์" มาจนปัจจุบัน เป็นเหตุแห่งการสร้าง
พระพุทธรูปปางนี้เรียกว่า ปางถวายเนตร นิยมสร้างเป็นพระพุทธรูป
เพื่อสักการะบูชาประจำของคนเกิดวันอาทิตย์ 

พระประจำวันจันทร์ ปางห้ามญาติ หรือ ห้ามสมุทร

           พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถยืน ยกพระหัตถ์ทั้งสองยกขึ้น
เสมอพระอุระ (อก) ตั้งฝ่าพระหัตถ์ยื่นออกไปข้างหน้าเป็นกิริยาห้าม
เป็นปางเดียวกันกับปางห้ามสมุทร ต่างกันตรงที่ปางห้ามญาติจะยกมือขวาขึ้น
ห้ามเพียงมือเดียว ส่วนปางห้ามสมุทร จะยกมือทั้งสองขึ้นห้าม
แต่ส่วนใหญ่มักจะนิยมสร้างเป็นปางห้ามญาติ และนิยมทำเป็นแบบพระทรงเครื่อง

ความเป็นมา

          ปางห้ามญาติเกิดขึ้นเนื่องจากพระญาติฝ่ายพุทธบิดาคือกรุงกบิลพัสดุ์
และพระญาติฝ่ายพุทธมารดา คือ กรุงเทวทหะ ซึ่งอาศัยอยู่บนคนละฝั่งของ
แม่น้ำโรหิณี เกิดทะเลาะวิวาทแย่งน้ำเพื่อไปเพาะปลูกกันขึ้น ถึงขนาด
จะยกทัพทำสงครามกันเลยทีเดียว พระพุทธองค์จึงต้องเสด็จไปเจรจาห้ามทัพ คือ
ห้ามพระญาติมิให้ฆ่าฟันกัน

พระประจำวันอังคาร  ปางไสยาสน์ หรือ ปางปรินิพพาน   
    
       พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถนอนตะแคงขวา พระบาททั้งสองข้าง
ซ้อนทับเสมอกัน พระหัตถ์ซ้ายทาบไปตามพระวรกาย พระหัตถ์ขวาตั้งขึ้น
รับพระเศียรและมีพระเขนย (หมอน) รองรับ บางแบบพระเขนยวาง
อยู่ใต้พระกัจฉะ (รักแร้)

ความเป็นมา

          ปางไสยาสน์ หรือบางทีก็เรียก ปางปรินิพพาน เป็นพุทธประวัติ
ตอนที่พระพุทธองค์ได้รับสั่งให้พระจุนทะเถระปูอาสนะลงที่ระหว่างต้นรังคู่หนึ่ง
แล้วทรงประทับบรรมทมแบบสีหไสยา ตั้งพระทัยไม่เสด็จลุกขึ้นอีก
แต่ก็ยังได้โปรดสุภัททะปริพาชกเป็นอรหันต์องค์สุดท้ายก่อนเสด็จ
ดับขันธปรินิพพาน บรรดาพุทธบริษัททั้งหลายพากันเศร้าโศก ร่ำไห้
คร่ำครวญถึงพระองค์ พระอานนท์และพระอนุรุทธเถระได้แสดงธรรม
เพื่อปลอบโยนมหาชน พุทธศาสนิกชนเมื่อรำลึกถึงการเสด็จปรินิพพาน
ของพระองค์ จึงได้สร้างพระพุทธรูปปางนี้ขึ้น เพื่อบูชาพระพุทธองค์

พระประจำวันพุธ (กลางวัน) ปางอุ้มบาตร  
   
พระพุทธรูปยืน พระหัตถ์ทั้งสองประคองบาตร

ความเป็นมา

          เมื่อพระพุทธเจ้าได้สำแดงอิทธิปาฏิหารย์ เหาะขึ้นไปในอากาศ
ต่อหน้าพระประยูรญาติทั้งหลาย เพื่อให้พระญาติผู้ใหญ่ได้เห็น และละทิฐิ
ถวายบังคมแล้ว จึงได้ตรัสเทศนาเรื่องพระมหาเวสสันดรชาดก
ครั้นแล้วพระญาติทั้งหลายก็แยกย้ายกันกลับโดยไม่มีใครทูลอาราธนา
ฉันพระกระยาหารเช้าในวันรุ่งขึ้น

ด้วยเข้าใจผิดคิดว่าพระองค์เป็นราชโอรสและพระสงฆ์ก็เป็นศิษย์
คงต้องฉันภัตตาหารที่จัดเตรียมไว้ในพระราชนิเวศน์เอง
แต่พระพุทธองค์กลับพาพระภิกษุสงฆ์สาวกเสด็จจาริกไปตามถนนหลวง
ในเมือง เพื่อโปรดเวไนยสัตว์ อันเป็นกิจของสงฆ์

นับเป็นครั้งแรกที่ชาวเมืองกบิลพัสดุ์ได้มีโอกาสชมพระพุทธจริยาวัตร
ขณะทรงอุ้มบาตรโปรดสัตว์ ประชาชนจึงต่างแซ่ซ้องอภิวาทอย่างสุดซึ้ง
แต่ปรากฏว่าพระเจ้าสุทโธทนะ พุทธบิดาทรงทราบเข้า ก็เข้าใจผิด
และโกรธพระพุทธองค์ หาว่าออกไปขอทานชาวบ้าน ไม่ฉันภัตตาหารที่เตรียมไว้
พระพุทธเจ้าจึงต้องทรงอธิบายว่า การออกบิณฑบาตรเป็นการไปโปรดสัตว์
มิใช่การขอทาน จึงเป็นที่เข้าใจกันในที่สุด

พระประจำวันพฤหัสบดี ปางสมาธิ หรือ ปางตรัสรู้   
    
            พระพุทธรูป นั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้งสองวางหงายซ้อนกันบนตัก
พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย พระชงฆ์  ขวาทับพระชงฆ์ซ้าย

ความเป็นมา

          ปางตรัสรู้ คือ ปางที่เจ้าชายสิทธัตถะหรือพระโพธิสัตว์ทรงประทับ
นั่งขัดสมาธิบนบัลลังก์หญ้าคาใต้ต้นมหาโพธิ์ ใกล้ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา และได้ตรัสรู้
พระสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำเดือน 6
ก่อนพุทธศักราช 45 ปี ซึ่งก็ตรงกับวันวิสาขบูชานั่นเอง

พระประจำวันศุกร์  ปางรำพึง   
    
           พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้งสองประสานกัน
ยกขึ้นประทับที่พระอุระ  พระหัตถืขวาทับพระหัตถ์ซ้าย

ความเป็นมา

          ภายหลังจากที่ตรัสรู้ได้ไม่นาน พระพุทธเจ้าซึ่งประทับอยู่ภายใต้ต้น
อชปาลนโครธ ก็ได้ทรงรำพึงพิจารณาถึงธรรมที่ตรัสรู้ว่าเป็นธรรมที่มีความละเอียด
ลึกซึ้ง ยากที่มนุษย์ปุถุชนจะรู้ตามได้ จึงเกิดความท้อพระทัยที่จะไม่สั่งสอนชาวโลก
ด้วยรำพึงว่าจะมีใครสักกี่คนที่ฟังธรรมะของพระองค์เข้าใจ ร้อนถึงท้าวสหัมบดีพรหม
ได้มากราบทูลอาราธนาเพื่อทรงแสดงธรรมว่าในโลกนี้บุคคลที่มีกิเลสเบาบาง
พอฟังธรรมได้ยังมีอยู่

พระพุทธองค์ได้ทรงพิจารณาแล้วก็เห็นชอบด้วย อีกทั้งทรงรำพึงถึงธรรมเนียม
ของพระพุทธเจ้าทั้งหลายแต่ปางก่อน ว่าตรัสรู้แล้วก็ย่อมแสดงธรรมโปรดสัตว์โลกเพื่อประโยชน์สุขแก่ชนทั้งปวง จึงได้น้อมพระทัยในอันที่จะแสดงธรรมต่อชาวโลก
ตามคำอาราธนานั้น และตั้งพุทธปณิธานจะใคร่ดำรงพระชนม์อยู่จนกว่าจะได้
ประกาศพระพุทธศาสนา ให้แพร่หลายประดิษฐานให้มั่นคงสำเร็จประโยชน์
แก่ชนนิกรทุกหมู่เหล่าต่อไป พระพุทธจริยาที่ทรงรำพึงถึงธรรมที่จะแสดง
โปรดผู้เป็นเวไนยบุคคลนั้นแล เป็นเหตุให้สร้างพระพุทธรูปที่เรียกว่า ปางรำพึง

พระประจำวันเสาร์  ปางนาคปรก  
 
           พระพุทธรูปนั่งขัดสมาธิ หงายพระหัตถ์ทั้งสองวางซ้อนกันบนพระเพลา
พระหัตถ์ขวาซ้อนทับพระหัตถ์ซ้ายเหมือนปางสมาธิ แต่มีพญานาคขนด
ร่างเป็นวงกลมเป็นพุทธบัลลังก์และแผ่พังพานปกคลุมอยู่เหนือพระเศียร

ความเป็นมา

          เมื่อพระพุทธองค์ตรัสรู้ และประทับบำเพ็ญสมาบัติเสวยวิมุตติสุข
อันเกิดจากความพ้นกิเลสอยู่ ณ อาณาบริเวณที่ไม่ไกลจากต้นพระศรีมหาโพธิ์
แห่งละ 7 วันนั้น ในสัปดาห์ที่ 3 นี้เอง ก็ได้ไปประทับใต้ต้นมุจลินท์ 

ขณะนั้นฝนได้ตกลงมาไม่หยุด พญานาคตนหนึ่งชื่อ "มุจลินท์นาคราช" ก็ได้
ขึ้นมาแสดงอิทธิฤทธิ์เข้าไปวงขนด 7 รอบ แผ่พังพานปกพระพุทธเจ้าไว้มิให้
ฝนตกต้องพระวรกาย เหมือนกั้นเศวตฉัตรถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า
ด้วยความประสงค์มิให้ฝนและลมหนาวสาดต้องพระวรกาย ทั้งป้องกัน
เหลือบ ยุง บุ้ง ร่าน ริ้น และสัตว์เลื้อยคลานทั้งมวลด้วย จนฝนหาย
จึงได้แปลงร่างเป็นมาณพเข้าไปเฝ้าพระพุทธองค์

 หลวงพ่อแดง
วัดแดงประชาราษฏร์

หลวงพ่อแดง พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ปางสมาธิประจำวัดแดงประชาราษฏร์

หลวงพ่อแดง (ด้านขวา)

หลวงพ่อแดง (ด้านซ้าย)

 ลิเกแก้บน หน้าหลวงพ่อแดง