ปฎิบัติธรรมแดนพุทธภูมิเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา
ครั้งที่ 9
27ม.ค.-7ก.พ. 2557

แจ้งมาให้สหธรรมมิกทราบล่วงหน้า

กุสินารา
สถานที่ปรินิพพาน

 

อาจารย์ศิริเดช ชาตะวีโร วัดแดงประชาราษฏร์

จะสังเกตุได้ว่ามากุสินาราครั้งนี้ ไม่เหมือนครั้งที่ผ่านมา คือบริเวณองค์พระพุทธรูป มีรั้วสะแตนเลสติดกระจกกั้นองค์พระ เข้าถึงยากขึ้น

มองเห็นพระพักตร์ เหมือนพระพุทธองค์ทรงพักผ่อน มองครั้งใดน้ำตาไหลทุกครั้ง

จะเข้าไปกราบที่พระบาทยังเข้าไม่ถึง

ได้แค่ยืนอยู่ห่างๆเอื้อมมือไปจับที่พระบาทเท่านั้น

ก่อนที่จะมาปฎิบัติธรรมในครั้งที่ 9 นี้  ได้คุยกับหัวหน้าทัวร์ และญาติโยมที่มาด้วยกันว่า อาตมา มีความตั้งใจมาปฎิบัติธรรม จริงๆ  บางครั้งอาจจะต้องแยกตัวไปปฏิบัติภารกิจตามลำพังบ้าง แต่จะไม่ทำตัวให้เป็นภาระกับหมู่คณะ  เพราะรู้ดีว่าการมาเป็นหมู่คณะมีข้อจำกัดหลายอย่าง

แยกหมู่คณะมานั่งเจริญสติ เอาอารมณ์ขณะนั้นเป็นที่ตั้ง ไม่ต้องภาวนา บริเวณด้านหลังองค์พระ ปรากฏว่าดีเกินคาด

ท่านศิริเดชกำลังเดินเวียนประทักษิณสามรอบ บูชาพระพุทธองค์

หลังจากที่ญาติโยมสวดมนต์เสร็จ ก็เริ่มทะยอยกันเข้ามาบริเวณด้านใน

การเจริญสติร่วมกันภายในบริเวณอาคาร

อาจารย์ศิริเดช ชาตะวีโร วัดแดงประชาราษฏร์

อากาศภายนอกหนาวมาก จึงต้องเข้ามาด้านในอาคาร

ญาติโยมกำลังเดินเวียนประทักษิณสามรอบ บูชาพระพุทธองค์

ญาติโยมกำลังเดินเข้ามาภายใน

ญาติโยมที่มาใหม่ บางท่านก็เกิดความสลดสังเวช บางท่านก็เกิดปีติ จนน้ำตาไหลออกมา (ควรที่จะต้องดีใจ เพราะคุณจะได้มาอีก)

ใครที่มีอาการอย่างนี้ จะได้มาอีกเป็นครั้งที่ 2-3-4 ครูบาอาจารย์ และพระผู้ใหญ่ที่ เราเคารพนับถือล้วนแต่มีอาการแบบนี้ทั้งนั้น ต้องดีใจ หาที่ไหนไม่ง่าย

 

 

ลุมพินีวัน
สถานที่ประสูตร (เนปาล)

"เราเป็นผู้เลิศในโลก เราเป็นผู้เจริญที่สุดในโลก
เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุดในโลก ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย บัดนี้การเกิดใหม่มิได้มี"

ราชอาณาจักรเนปาล

          เมือง...พุทธคุทยานุลุมพินี                          เมือง...มายาเทวีวิหาร

          เมือง...พระมหาบุรุษประสูติกาล                  เมือง...ปาฏิหาริย์ ๗ ก้าวบาทเดินจร

          เมือง...เปล่งอาสภิวาจา                              เมือง...เสาศิลาอโศกนุสรณ์

          เมือง...เสด็จนิวัติพระนคร                          เมือง...เวสสันตรบำเพ็ญบารมีทาน

          เมือง...เย็นกาย – ใจใต้ร่มโพธิ์ศรี                 เมือง...โบกขณีสุขเกษมศานดิ์

          เมือง...มรดกโลกจักรวาล                           เมือง...ภาพโบราณล้ำค่าคู่บุรินทร์

          เมือง...ราชกุมารีบารมีล้ำ                           เมือง...หัตถกรรมงามศาสตร์ – ศิลป์

 

          เมือง...EVEREST สุดยอดศิขรินทร์              เมือง..น้อมจินต์กราบที่ประสูติพระพุทธองค์ฯ

 

ข้อมูลเนปาลโดยสังเขป -            ปี พ.ศ.๒๔๙๓ ได้แบ่งปันดินแดน ลุมพีนีจึงตกอยู่ในเขตปกครองของเนปาล -            เนปาลเป็นดินแดนของชาวเนวารี มีประชากรประมาณ ๒๓ ล้านเศษ -            คนในประเทศพูดภาษาเนปาลี ๕๒% มีพื้นที่ ๑๔๕,๓๑๙ ตารางกิโลเมตร -            ความยาวจากตะวันออกถึงตะวันตก ๔๘๕ กิโลเมตร และเหนือจรดใต้ ๑๖๐ กิโลเมตร -            พื้นที่เป็นภูเขา ๓๒%, ป่า ๑๔ % ,ที่เพาะปลูก ๑๓ %, แม่น้ำ ๔๑% -            ผู้คนนับถือฮินดู ๗๖%, พุทธ ๘%, อิสลาม ๓%, คริสต์ ๕๐,๐๐๐ คน -            องค์กรอิสระกล่าวว่า คนนับถือพุทธสูงกว่า ๔๐% -            รายได้เข้าประเทศปีละ ๖๐ ล้าน US จากนักท่องเที่ยว, หัตถกรรม, ทหารกูรซ่า และนักรบรับจ้าง -            มีเขาสูงที่สุดในโลกคือ EVEREST สูง ๘,๘๔๘ เมตร = ๒๙,๐๒๘ ฟุต   -            เวลาเร็วกว่าอินเดีย ๑๕ นาที ไม่มีทางออกทะเล

-            อัตราการแลกเปลี่ยน ๑๐๐ RS. อินเดีย = ๑๖๐ RS. เนปาล -            เงินอินเดียนำไปใช้ในเนปาลได้ แต่เงินเนปาลนำมาใช้ในอินเดียไม่ได้ -            เนปาลภูมิใจในความเป็นเนปาล ๒ ประการ คือ ๑) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประสูติในประเทศนี้        ๒) ภูเขาที่สูงที่สุดในโลกอยู่ในประเทศนี้

ลุมพินี  เป็นสถานที่ประสูติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในสมัยนั้นเป็นพระราชอุทยาใช้สอยร่วมกันระหว่างเมืองกบิลพัสดุ์กับเมืองเทวทหะ ดังปรากฏในพุทธประวัติที่เราทราบชัด และศึกษากันมาแล้ว ลุมพินี  ปัจจุบัน ได้ค้นพบเมื่อ พ.ศ.๒๔๓๘ โดย เซอร์อะเล็กซานเดอร์ คันนิ่งแฮม อธิบดีกรมการโบราณสถานของอินเดีย เพราะเหตุที่ได้พบหลักศิลาจารึกที่พระเจ้าอโศกมหาราชปักไว้ อักษรพรหมีที่จารึกอยู่แปลเป็นไทย ได้ความว่า “ในปีที่ ๒๐ แห่งราชการพระเจ้าเทวานัมปิยทัสสี พระองค์ได้เสด็จมาด้วยพระองค์เอง กระทำสักการบูชา ณ สถานที่นี้ ซึ่งเป็นที่ประสูติองค์พุทธศากยมุนี ทรงสร้างรูปวิคฑะด้วยศิลา และทรงปักหลักศิลานี้ขึ้นไว้ เพื่อแสดงว่า สมเด็จพระผู้มีพระภาคทรงประสูติ ณ ที่นี้ โปรดให้งดเก็บภาษีอากรที่หมู่บ้านลุมพินีและโปรดให้เรียกเก็บพืชผลแต่เพียง ๑ ใน ๘ ส่วน”   รูปวิคฑะนั้น ตามจดหมายของหลวงจีนถังซำจั๋ง ว่าเป็นรูปม้า ซึ่งหักตกลงมาอยู่กับพื้น

มายาเทวีวิหาร เป็นอาคารใหญ่ สร้งครอบแผ่นศิลารอยพระพุทธบาทที่ขุดค้นพบเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๙ และมีศิลาแกะสลักรูปการประสูติของสิทธัตถราชกุมาร พระนางสิริมหามายาพุทธมารดายืนเหนี่ยวกิ่งสาละ

 

 

ประเทศเนปาลมีความภูมิใจ
ที่ประเทศของตนเองมีสิ่งที่เลิศที่สุดในโลก 3 อย่างคือ

1. มีศาสดาเอกของโลก (พระพุทธเจ้า)

2. มีเขาที่สูงที่สุดในโลก (เอฟเวอเรสต์)

3. มีนักรบที่รบเก่งที่สุดในโลก (นักรบกูระข่า)

ภาพที่ลุมพินีมีน้อยเพราะ อาตมาแยกไปเจริญสติด้านในอาคาร เพราะรู้ว่าการมากับคณะมีเวลาไม่มากนัก (แต่ทัวร์คณะนี้จัดให้ถึง 3 ชั่วโมง)

ทำบุญให้กับผู้บากไร้ 500 คน ต่อหนึ่งวัน เป็นเงิน 7,000 รูปี

ญาติโยมฝากมาทำบุญ 3 วัน เป็นเงิน 21,000 รูปี ขออนุโมทนา

เป็นสะพานบุญให้กับญาติโยม (ญาติโยมฝากเงินไปทำบุญ)

ร่วมทำบุญและร่วมทอดผ้าป่าให้กับทุกวัด (เป็นของตนเองและญาติโยมฝากเงินไปทำบุญด้วย) อย่าลืมร่วมอนุโมทนาด้วยเจริญพร.

สระโบกขรณี เป็นสระน้ำใสสะอาด ได้รับการบูรณะดูแลเป็นอย่างดี เชื่อว่าเป็นที่สรงสนามพระวรกายแห่งมหาบุรุษและพุทธมารดา ในวันประสูติกาล

แวะมาที่วิหารทัชมาฮาล ยิ่งใหญ่และอลังการ แต่ทำเพื่อคนเพียงคนเดียว

 

 

 

พระพิฆเนศรปางเด็ก

เป็นภาพของเก่าคราวที่แล้ว ปฎิบัติธรรมครั้งที่ 8 ร่วมสาธยายพระไตรปิฏกนานาชาติครั้งที่ 9

มาอินเดียชอบใจอีกอย่างที่ไม่เหมือนเมืองไทยคือ ขอบใจที่ท่านได้กดแตร แต่ที่บ้านเราถ้าใครกดแตรถือว่ากวน ต.

มาคราวนี้มีอุปกรณ์นวดกระดูกนิ้วมือ คลายเส้นเอ็นมาแจกญาติโยม คนละหนึ่งอันด้วย

พุทธคยา
ต้นพระศรีมหาโพธิ์
สถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า

พระอาจารย์ศิริเดช ชาตะวีโร
เตรียมห่มผ้าไตรพระพุทธเมตตา

 

 

 

มาพุทธคยาเกือบทุกครั้ง สิ่งที่เคยทำเป็นกิจวัตรคือ

ห่มผ้าไตรพระพุทธเมตตาที่วิหารพุทธคยา เนื่องจากเป็นสะพานบุญให้ญาติโยม

อากาศหนาว หนาวกายแต่อุ่นใจสาธุ

ปฎิบัติธรรมตามอัธยาศัยที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์

อาจารย์ศิริเดช ปฎิบัติธรรมที่ข้างกำแพงรั้วด้านใน ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์

โยมโอภาส หัวหน้าคณะทัวร์ในครั้งนี้

ชื่อว่าดีบั๊ก เป็นคนฮินดู รูปหล่อ ใจเย็น ที่สำคัญเป็นนักปฏิบัติธรรม

ดูจากช่วงที่หัวหน้าทัวร์ ทำงานรีบร้อน

ดีบักยังช่วยเตือนสติว่า อย่าลืมนั่งสมาธิให้มากๆหน่อย

อาหารเบาๆ สบายๆ อิ่ม และไม่อึออัด

 

 

 

แวะเข้าห้องน้ำและฉันอาหารที่เตรียมเอาไว้

ฉันแค่อยู่ได้ ไม่อึดอัด

ดีบัก.จะเตรียมผลไม้สดไว้บริการ ตลอดเส้นทาง

ไม่มีขาด มีแต่เหลือ ที่สนใจคือเครื่องชั่งกิโลน่ารักดี

ผักสดๆมาแล้วจ้า

ด้านบนคือเทียนฮุดเจี้ย (ฝ่ามือพุทธองค์)

 

 

 

 

 

 

 

 

วัดเวฬุวันมหาวิหาร
วัดแห่งแรกในพระพุทธศาสนา
ที่เมืองสาวัตถี 

ข้างหน้าคือคันธกุฏีของพระพุทธเจ้า

ต้นอานันทโพธิ์

เทียนเต็ก ซินแส

 

"มีคนเขาว่ามาอินเดีย  เพื่อไหว้พระรับพร   แต่ไปเมืองจีนเพื่อไหว้เจ้ารับโชค" วันนี้มีเรื่องเบาๆมาเล่าสู่กันฟังเพื่อความสนุกสนาน ให้กับผู้ที่คิดว่าจะเดินทางจาริกไปยังดินแดนพุทธิภูมิ   ตามรอยพระศาสดา   ณ  สาธารณรัฐอินเดีย และสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล จากการสอบถามผู้ที่ได้เดินทางร่วมมากับคณะ ประมาณหลายสิบคนว่า เพราะใดจึงได้เดินทางมากับทัวร์คณะนี้  ได้รับคำตอบว่าเป็นเพราะทัวร์คณะนี้มีราคาแพงที่สุด       ได้สอบถามต่อไปอีกว่า เมื่อรู้ว่ามันแพงแล้วทำไมยังเลือกมากับทัวร์คณะนี้     ได้รับคำตอบว่าที่เลือกมากับทัวร์คณะนี้ก็เพราะว่ามันแพงนะซิ   ก็เลยทราบว่าโยมคณะนี้เลือกเดินทางมากับ ทัวร์ที่มีราคาแพงเป็นอันดับแรก  ส่วนการบริการจะดีหรือไม่ดีไว้เป็นอันดับหลัง (คิดว่าของแพงต้องดี)

 

 

ทำไมต้องไปอินเดีย

ครั้งนั้นพระอานนท์เถรเจ้าได้กราบทูลพระองค์ว่า ในกาลก่อนภิกษุทั้งหลายที่ได้แยกย้ายกันไปจำพรรษาอยู่ตามชนบทในทิศต่างๆ เมื่อสิ้นไตรมาศครบ ๓ เดือนตามวินัยนิยมหรืออกพรรษาแล้ว ข้าพระองค์ทั้งหลายก็ย่อมจะเดินทางมาเฝ้าพระองค์เป็นอาจิณวัตร ก็เพื่อจะได้เห็นจะได้เข้าใกล้ จะได้อุปัฎฐากพระองค์ อันจะทำให้เกิดความเจริญทางจิต ก็มาบัดนี้เมื่อกาลแห่งการล่วงไปแห่งพระองค์แล้ว ก็แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายก็จะไม่ได้เห็น จะไม่ได้นั่งใกล้ จะไม่ได้สากัจฉา(สนทนาธรรม) เหมือนกับสมัยที่พระองค์ยังมีพระชนม์ชีพอีกต่อไป เมื่อพระอานนท์กราบทูลดังนี้แล้ว พระตถาคตเจ้าได้ทรงแสดงสถานที่ ๔ ตำบลว่าเป็นสิ่งที่ควรจะดู ควรจะได้เห็น ควรจะเกิดสังเวช (ความสลดใจกระตุ้นเตือนจิตใจให้คิดกระทำแต่สิ่งดีงาม) แก่กุลบุตร กุลธิดา ผู้มีศรัทธา คือ ๑. สถานที่พระตถาคตเจ้าบังเกิดแล้วคือ ประสูติจากพระครรภ์มารดา ตำบลหนึ่งคืออุทยานลุมพินี ๒. สถานที่พระตถาคตเจ้าตรัสรู้ พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณตำบลหนึ่งคือ ควงไม้โพธิ์ พุทธคยา ๓. สถานที่พระตถาคตเจ้าให้พระอนุตรธัมมจักเป็นไป หรือแสดงปฐมเทศนาตำบลหนึ่ง คือ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี (ปัจจุบันเรียก สารนาถ) ๔. สถานที่พระตถาคตเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานแล้วด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุตำบลหนึ่ง คือ สาลวโนทยาน เมืองกุสินารา (ปัจจุบันเรียก กาเซีย) ให้เกิดความสังเวชของกุลบุตร กุลธิดา ผู้มีศรัทธา อนึ่ง ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ผู้มีศรัทธามายังสถานที่ ๔ ตำบลนี้ ด้วยมีความเชื่อว่า พระตถาคตเจ้าได้บังเกิดขึ้นแล้ว ณ สถานที่นี้ พระตถาคตเจ้าได้ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว ณ สถานที่นี้ พระตถาคตเจ้าได้ให้พระอนุตรธัมมจักเป็นไปแล้ว ณ สถานที่นี้ และพระตถาคตเจ้าได้เสด็จดับขันธปรินิพพานด้วยอนุปาทเสสนิพพานธาตุแล้ว ณ สถานที่นี้ ดูก่อนอานนท์ ชนทั้งหลายเหล่าใด เจติยจาริกของพระตถาคตเจ้าทั้ง ๔ ตำบลนี้แล้ว จักเป็นคนเลื่อมใส เมื่อกระทำกาลกิริยา(ตาย)ลง ชนทั้งหลายเหล่านั้น จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงความ ๔ ตำบลว่าเป็นที่ควรเห็น ควรดู ควรให้เกิดสังเวชของกุลบุตร กุลธิดา ผู้มีศรัทธาด้วยประการฉะนี้แล นี้เองเป็นที่มาของสังเวชนียสถาน ๔ แห่งในดินแดนพุทธภูมิ ที่ชาวพุทธทั้งหลายสมควรอย่างยิ่งที่จะไปนมัสการ กราบไหว้สักการะสักครั้งหนึ่งในชีวิต