การอโหสิกรรมคือการให้อภัยทาน

การที่มีใครทำให้เราโกรธแค้น  อาฆาต  พยาบาท  แล้วเราไม่โกรธตอบคือการให้อโหสิกรรม  หรือการให้อภัย  มีอานิสงค์(คือได้บุญ)เทียบเท่ากับเราได้สร้างโบสถ์  หรื่อสร้างวิหาร  เพราะฉะนั้นถ้าใครทำให้เราโกรธแค้น  หรือพยาบาทเราควรที่จะต้องขอบใจเขาถึงจะถูกต้องที่ทำให้เราได้บุญโดยไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว  ถึงแม้ว่าครั้งแรกจะกระทำยากสักหน่อย  แต่เมื่อเคยปฏิบัตินานฯแล้วก็จะเคยชินไปเอง 

            เราลองนึกสังเกตดูคนที่มีความโกรธ  แค้น  อาฆาต  พยาบาท  ใบหน้าจะไม่น่าดู  ไม่สดใส  มีแต่รอยแห่งความเศร้าหมองปรากฏ  แก่เร็ว  และอายุไม่ยืน  คนที่มีความโกรธอยู่ในจิตใจจะสังเกตเห็นว่าในตัวของเขาจะมีแต่ไฟ  (ไฟอาฆาต,พยาบาท,)เผารมตลอดเวลา  ก่อนที่จะไปเผาผู้อื่น  กลับเผาตัวของเขาเองเป็นอันดับแรก  และถ้ายิ่งเขานำเอาความโกรธแค้น  อาฆาต  พยาบาทไปทำร้ายผู้อื่น  เขาจะยิ่งได้รับทุกข็ทรมานมากยิ่งขึ้น

            เพราะฉะนั้นคราวหน้าถ้ามีใครทำให้เราโกรธแค้น  อาฆาต  พยาบาท  เราควรที่จะต้องขอบใจเขาที่ทำให้เราได้บุญโดยไม่ต้องลงทุนแม้แต่บาทเดียว (ให้คิดว่าวันนี้ได้สร้างโบสถ์อีกหลังหนึ่งแล้ว) และเมื่อเราทำได้พอนานเข้ารังษีของบุญก็จะบังเกิดขึ้นที่ใบหน้า  หน้าตาของเราก็จะมองดูเหมือนกับคนที่มีอายุน้อย  จะสดใสเปล่งประกาย  มีสง่า  มีราศรี  ใครฯก็อยากจะเข้ามาใกล้ชิดสนิทสนม  ให้ความเคารพ  รักและ ที่สำคัญจะมีอายุยืนนาน   ถึงแม้จะล่วงลับจากโลกนี้ไปแล้วก็ยังจะมีคนที่พูดถึงเราด้วยความรักและเคารพ  อีกด้วยเจริญพร

เทียนเต็ก  ซินแซ